با این حال، از آنجا که آزمایشات واکسن شامل زنان باردار نشدند، تردید قابل ملاحظه‌ای در مورد پذیرش واکسیناسیون کووید-19 در این زیرگروه وجود داشت. یک مقاله جدید در مجله The Lancet Digital Health در مورد تأثیرات مشاهده شده واکسیناسیون علیه کووید-19، از جمله دوزهای اضافی، بر نتایج مادرانه و جنینی در طول دوران بارداری گزارش داده است. در مقاله تأثیر واکسیناسیون و دوزهای اضافی کووید- 19 می توان به این امر اشاره کرد.
فهرست مطالب
تأثیر واکسیناسیون و دوزهای اضافی کووید- 19
بعد از واکسیناسیون علیه COVID-19، آنتی‌بادی‌های تولیدشده در بدن مادر از طریق گردش خون نافی به جنین منتقل می‌شوند. بالاترین سطح آنتی‌بادی در خون مادر و نوزاد پس از تزریق دوز سوم واکسن اسید نوکلئیک، که در سه‌ماهه سوم بارداری تزریق میشود، طبق تحقیقات انجام شده قبلی، اندازه‌گیری شد.
نوزادان متولد شده از مادران واکسینه شده همچنین در طی شش ماه اول عمر نوزادی کمتر احتمال داشتند که به دلایل مرتبط با COVID-19 بستری شوند، و این موضوع بیشتر در صورتی بود که مادر نیز دوز اضافی واکسن دریافت کرده باشد. نتایج دیگری مانند زایمان زودرس، وزن کمتر در زایمان و نوزاد مرده، و همچنین نرخ بستری کلی در طول زندگی نوزاد در دوره نوزادی، بین افراد واکسینه شده و غیر واکسینه شده مقایسه نشده‌اند.
نویسندگان یک مطالعه بازبینی شده را در مورد تقریباً 100,000 مادر که نوزادان خود را در یک زنجیره بیمارستانی تحویل داده‌اند، در هفت ایالت غربی آمریکا انجام دادند. همه آنها بارداری‌های تک‌تایی داشتند و هیچ یک از آنها COVID-19 ثبت نشده بوده‌اند قبل از اینکه باردار شوند.
دوره مطالعه از 26 ژانویه 2021 تا 26 اکتبر 2022 گسترش یافته است.
نتایج مطالعه چه گواهی ارائه می‌دهد؟
از کل تعداد مادران مورد مطالعه، گروه واکسیناسیون شامل حدود 36,000 مادر بود که حداقل دو دوز واکسن اسید نوکلئیک از نوع Pfizer/BioNTech یا Moderna را دریافت کرده بودند. در حالی که حدود 56,000 نفر عدم واکسینه‌ای بودند.
پژوهشگران همچنین دو گروه متناسب را برای افراد واکسینه‌شده در مقابل افراد غیر واکسینه‌شده و افراد واکسینه‌شده بدون دوز افزایشی در مقابل افراد واکسینه‌شده با دوز افزایشی ایجاد کردند، به تعداد 17,000 نفر برای افراد غیر واکسینه‌شده و 4,400 نفر برای افراد واکسینه‌شده بدون دوز افزایشی. این کار به منظور کاهش تأثیر عوامل تداخلی بر روی نتایج نهایی صورت گرفته است.
تجزیه و تحلیل نشان داد که افراد واکسینه‌شده احتمالاً بیشتر در دوران پایانی وبا زایمان داشته‌اند. این گروه میانگین سن بالاتری داشتند، سنگین‌تر بودند، در خانوارهای کمتر آسیب‌پذیر زندگی می‌کردند و تحت پوشش بیمه تجاری قرار داشتند نسبت به افراد غیر واکسینه‌شده.
افرادی که پس از دوره اصلی واکسیناسیون یک یا چند دوز افزایشی از واکسن گرفتند، زمان تأخیر بیشتری پس از دوز دوم واکسن داشتند، تاریخ تصور زودتری داشتند و احتمالاً تحت پوشش بیمه تجاری بودند. آنها سن بالاتری داشتند و در خانوارهای با ریسک کمتر زندگی می‌کردند نسبت به افراد واکسینه‌شده بدون دوز افزایشی. افراد واکسینه‌شده به طور معمول بیشتر اهل آسیا یا غیر از اصل هیسپانیک بودند، کمتر احتمال داشتند که سیگار کشیده یا مواد مخدر مصرف کنند، دیابت مزمن، فشار خون بالا داشته باشند و تعداد کمتری فرزند داشته باشند.
نسبت به مادران بدون دوز افزایشی، کسانی که دوز افزایشی واکسن گرفته‌اند احتمالاً کمتر دودی باشند، کمتر احتمال مصرف مواد مخدر یا الکل داشته باشند و شاخص توده بدنی پایین‌تری داشته باشند. افراد واکسینه‌شده به طور کلی وضعیت اقتصادی بالاتری نسبت به افراد غیر واکسینه‌شده داشته‌اند، تاریخچه زایمان زودرس نداشته‌اند و در مسکن بهتری زندگی می‌کنند.
ریسک تعقیبی COVID-19 در دوران بارداری به ترتیب برای مادران واکسینه‌شده و غیر واکسینه‌شده 4% و 5.3% بود. در مقایسه با مادران واکسینه‌شده ولی بدون دوز افزایشی که ریسک آنها 5.6% بود، این ریسک تنها برای کسانی که دوزهای افزایشی را هم دریافت کرده بودند 3.2% بود.
بیشترین موارد COVID-19 در میان مادران غیر واکسینه‌شده رخ داده‌اند، به ویژه در دوره پیش از زمان اومیکرون. پس از آنکه اومیکرون تسلط یافت، مادران واکسینه‌شده با ریسک بیشتری برای ابتلا به COVID-19 روبه‌رو بودند، و افراد دارای دوز افزایشی بیشترین نرخ بروز را نسبت به مادران واکسینه‌شده بدون دوز افزایشی داشتند.
کلیتاً، ریسک COVID-19 در دوران بارداری در میان مادران واکسینه‌شده با مادران غیر واکسینه‌شده تطبیق داده‌شده 25% کمتر بود. دوزهای افزایشی ریسک را نسبت به گروه مادران واکسینه‌شده بدون دوز افزایشی با گروه تطبیق داده‌شده 40% کاهش داد.
نتایج مادری تفاوت معنی‌داری با واکسیناسیون یا دوزهای افزایشی نشان ندادند وقتی که تجزیه و تحلیل تنها به دوره تسلط اومیکرون محدود شد. با این حال، سه مورد مرگ مادری گزارش شده بودند، تمام آنها در دوره موج دلتا یا در تمام آن قبل از آن اتفاق افتاده بود. شدت COVID-19، بستری شدن و نیاز به اکسیژن تکمیلی و وازوپرسور در نیازها به‌صورت قابل مقایسه بین گروه‌ها بودند.
واکسیناسیون با کاهش ریسک زایمان زودرس، نوزاد مرده زاده و نوزاد با وزن تولد بسیار پایین مرتبط بود، اگرچه تفاوت در درصد کمی بود. ریسک نوزاد مرده زاده نصف شد و ریسک زایمان زودرس یک هشتم کاهش یافت. ریسک نوزاد با وزن تولد بسیار پایین سومی کاهش یافت و ریسک وزن کم تولد نیز پایین‌تر بود.
در مقایسه با گروه واکسینه‌شده بدون دوز افزایشی، نرخ نوزاد مرده زاده 40% کمتر بود، اما نرخ زایمان زودرس و نوزاد با وزن تولد بسیار پایین تغییر معنی‌داری نداشت. این اولین مطالعه‌ای است که این نتیجه را گزارش می‌دهد.
چه تبعاتی دارد؟
نتایج این مطالعه به نظر می‌رسد که تأثیر محافظتی واکسیناسیون COVID-19 در کاهش شیوع تعدادی از نتایج نامطلوب، هم مادری و هم جنینی، مرتبط با COVID-19 در دوران بارداری را تأیید می‌کند. افزایش کمی در ریسک زایمان زودرس در زنان واکسینه‌شده با دوزهای افزایشی مشاهده شد.
“این تأثیرات محافظتی به‌طور جزئی می‌توانند توسط انحراف سالم انتخابی واکسینه‌گیران توجیه شوند که افرادی که در وضعیت بهداشتی بهتری قرار دارند، به احتمال بیشتری به توصیه‌های واکسیناسیون پایبند هستند”، پژوهشگران اظهار نظر می‌کنند.
حتی اگرچه آنها توصیه به مطالعات بیشتر در مورد مزایای ارائه دوزهای اضافی واکسن در دوران بارداری دارند، نویسندگان به این نتیجه می‌رسند: “افراد باردار باید در اولویت‌های بالا برای واکسیناسیون قرار گیرند و با برنامه واکسیناسیون COVID-19 خود به‌روز باشند.”
مرجع مقاله:
Piekos, SN و همکاران. (2023). تأثیر واکسیناسیون COVID-19 و دوزهای افزایشی بر نتایج مادری-جنینی: یک مطالعه کوهورت بازبینی. مجله The Lancet Digital Health. doi: https://doi.org/10.1016/S2589-7500(23)00093-6. https://www.thelancet.com/journals/landig/article/PIIS2589-7500(23)00093-6/fulltext.
بیشتر بخوانید : راهکارهای ساده برای مراقبت از موهای خشک و آسیب‌دیده
